Amerykańska Piłka Amerykańska Piłka to pierwsza strona internetowa w Polsce poświęcona w całości piłce nożnej w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie: MLS, USL, CPL, NASL, reprezentacja USA, ligi uniwersyteckie. Piszemy, nagrywamy podcasty, robimy filmiki, udzielamy się w social mediach, tworzymy Przewodnik Kibica. O amerykańskiej piłce od A do Z.
Powiązane artykuły
NOWY MODEL AMERYKAŃSKIEJ LEGENDY
Rowdies rozpoczęli właśnie czwarty sezon swojej przygody w USL. W pierwszym sezonie zanotowali naprawdę przyzwoity wynik, zajmując trzecie miejsce w Konferencji Wschodniej. Zanotowali rewelacyjną drugą część rozgrywek, przegrywając tylko cztery spotkania z rozegranych dwudziestu. Dodatkowo zamienili swój stadion w twierdzę, przegrywając tylko jedno z szesnastu domowych spotkań. Odpadli w półfinale konferencji z New York Red Bulls 2. Gorzej poszło im w U.S. Open, gdzie przegrali z Miami FC (ostatni mistrz NASL). Kolejny rok w USL rozpoczęli jednak znacznie gorzej, przegrywając sześć z dziesięciu pierwszych spotkań, przegrali też w U.S. Open Cup z Jacksonville Armada, co spowodowało zatrudnienie nowego trenera – Neilla Collinsa. Zmiana nie przyniosła natychmiastowego efektu, Rowdies zajęli dopiero 12. miejsce w konferencji, ale sezon 2019 rozpoczęli od mocnego uderzenia, wygrywając 13 pierwszych spotkań. Przegrali zaledwie jeden mecz z dwudziestu pierwszych spotkań. Niestety druga połowa sezonu była zdecydowanie gorsza. Zajęli dopiero piąte miejsce, ale awansowali do play-offów. W pierwszej rundzie ulegli jednak Louisville City FC (mistrzowie USL z 2017 i 2018). Choć tylko trzy zespoły straciły mniej goli w całym sezonie zasadniczym 2019 (33 gole w 34 spotkaniach), to cała linia obrony oraz bramkarz zostali wymienieni w ostatnim okienku transferowym.
Dlaczego Tampa Bay Rowdies to ciekawy zespół?
● Oryginalne Tampa Bay Rowdies powstało w 1974 roku w mieście Tampa na Florydzie. Grali w oryginalnej NASL od 1975 aż do zamknięcia ligi w 1984 roku. W pierwszym sezonie zdobyli mistrzostwo NASL. Od ’78 do ’84 występowali też w NASL Indoor Soccer, czyli ichniej lidze piłki halowej (inne zasady niż europejski futsal) pod egidą NASL. Klub z Florydy kompletnie zdominował te rozgrywki. Trzykrotnie sięgnęli po mistrzostwo, trzykrotnie zagrali też w finale, a to wszystko w trakcie ośmiu sezonów istnienia ligi. Po rozpadzie NASL, klub grał w różnych ligach (halowych i na świeżym powietrzu). Był najdłużej oryginalnie istniejącym klubem NASL, gdyż przetrwał aż do 1993 roku.
● Nowe Tampa Bay Rowdies powstało w 2008 roku, rozgrywając pierwszy mecz dwa lata później. Od początku istnienia barwy nawiązywały do oryginalnych Rowdies. Przez dwa sezony z powodów prawnych grali pod nazwą Tampa Bay FC, w grudniu 2011 roku wykupili prawa do nazwy, czcionki i barw oryginalnego Rowdies (zostali spadkobiercami ich sukcesów). Uskrzydleni zmianą nazwy, wygrali mistrzostwo NASL w 2012. Herb klubu zdobią dwie gwiazdy. Jedna symbolizuje mistrzostwo NASL z oryginalnego NASL (1975), a drugie z 2012.
● Tampa ma jedną z najlepszych grup kibicowskich, czyli Ralph’s Mob. W tym sezonie świętują dekadę istnienia. Logo Ralph’s Mob nawiązuje nazwą i wyglądem do Ralph Rowdie, czyli wąsatego piłkarza, który jest bohaterem loga Rowdies z oryginalnego NASL.
● Niektóre oprawy kibiców Tampa Bay Rowdies to prawdziwe dzieła sztuki. Tutaj galeria z najlepszymi z nich.
● Coastal Cup, czyli puchar Florydy w stylu “Cascadia Cup”, w którym rywalizowali między sobą Rowdies i Fort Lauderdale Strikers w NASL (w sezonach 2010-2016). W międzyczasie do rywalizacji dołączyły Jacksonville Armada i Miami FC. W 2017 po rozwiązaniu Strikers i przeniesieniu się Rowdies do USL puchar umarł śmiercią naturalną. Aktualnie w rywalizacji prowadzą Rowdies, którzy wygrali pięć z siedmiu edycji. W aktualnym sezonie puchar jest wznowiony, gdyż do USL Championship dołączyło Miami FC.
● Klub gra w miejscowości St. Petersburg w stanie Floryda. Nazwa miasta jest związana z tym, że założycielem miasta był rosyjski arystokrata, który w Ameryce zbudował kolejowe imperium, a w rosyjskim St. Petersburgu spędził dzieciństwo.
● Florida Derby, czyli derby między klubami z Fort Lauderdale/Miami a klubami z Tampa/St. Petersburg. Pierwsze mecze były w 1975-76 między Rowdies a Miami Toros (NASL). Po przeniesieniu się franczyzy z Miami do Fortu rozpoczęła się rywalizacja między Tampa a Strikers, które trwały w latach 1977-83 (NASL). W ostatnim sezonie oryginalnego NASL Strikers przenieśli się do Minnesoty. Następnie derby odbywały się w latach 1988-94, między Rowdies a drugą generacją Strikers, Mecze były rozgrywane w różnych niższych ligach. Następnie nastały czasy MLS, derby między Miami Fusion a Tampa Bay Mutiny, były grane w latach od ’98 do ’02 gdy oba kluby zamknęły działalność. Ostatnim epizodem były pojedynki w sezonach 2010-16 (NASL), początkowo między Tampa Bay FC a Miami FC, a od 2012 pomiędzy wskrzeszonymi Tampa Bay Rowdies a Fort Lauderdale Strikers. Czekam na wznowienie derbów w U.S. Open Cup, gdy na siebie trafią Tampa Bay Rowdies i Inter ̶M̶i̶a̶m̶i̶ Fort Lauderdale.
● Mają jednego z młodszych trenerów w USL. Od prawie trzech lat szkoleniowcem Rowdies jest 36-letni Neill Collins. Szkot z klubem z Florydy związany jest od 2016. Wcześniej jako aktywny piłkarz (środkowy obrońca) grał dla nich w ostatnim sezonie w NASL i pierwszym w USL. W przeszłości grał w Anglii na drugim i trzecim poziomie rozgrywkowym, w takich klubach jak Wolverhampton Wanderers, Sunderland, Leeds czy Sheffield United.
● Prawa do nazwy, barw i loga odwiecznego wroga Rowdies, czyli Fort Lauderdale Strikers są w posiadaniu Billa Edwardsa. Bill był właścicielem Rowdies od 2013 roku do 2017 (potem sprzedał klub właścicielem Tampa Bay Rays, czyli zespołu baseballowego), od jego chęci zależy powstanie nowej inkarnacji Strikers. To tak jakby Bogusław Leśnodorski miał prawa do Polonii Warszawa. Mnie osobiście dziwi, że David Beckham nie zapukał do drzwi Billa, z grubym czekiem w zębach. Strikers jako druga drużyna Inter Miami byłaby marketingowym strzałem w dziesiątkę, ale Inter to Inter. 😉
● Legendą nowych Rowdies jest Bułgar Georgi Hristov, który miał krótki epizod w Wiśle Kraków. Grał dla Tampa od 2013 do 2018, rozgrywając 164 spotkania i zdobywając dla nich 60 goli. Po zakończonej profesjonalnej kariery szerzy na Florydzie miłość do futsalu. Stworzył tam lokalną ligę futsalu.
● Od sezonu 2019 mają zgodę z klubem Norwich City. Poza pasującymi kolorami Rowdies i Kanarków w grę weszło wypożyczenie młodzika Kanarków do USA na cały sezon 2019. Obrońca Caleb Richards był podstawowym graczem Rowdies i zagrał we wszystkich meczach sezonu regularnego. W 2020 Rowdies wypożyczyli kolejnego obrońcę, Louisa Lomasa. Dodatkowo latem 2019 odbył się Summer Camp Norwich w USA. W tym roku również planowano taki camp, dodatkowo drużyna Norwich U-23 miała wziąć udział w Tampa Bay Cup.
● Przy powyższej zgodzie nie może zabraknąć wspomnienia o Kevinie Keelanie. Anglik, urodzony w Kalkucie (ówczesne Indie Brytyjskie) jest legendą Kanarków. Ma najwięcej występów w historii 117-letniej historii Norwich. Jako bramkarz rozegrał dla nich 673 spotkania w ciągu 17. lat (1963-1980). W sezonach ’78 i ’79 był wypożyczony na okres wakacyjny do New England Tea Men (klub grający 1978-80 w NASL, polecam sprawdzić jego herb, jeden z ładniejszych jakie znam). Keelan w sezonie 1980 przeniósł się do USA definitywnie. Po przeniesieniu Herbatek do Jacksonville, Kevin rozpoczął swoją przygodę z Tampa Bay. W 1981 był grającym asystentem trenera, a w następnym sezonie pracując już tylko jako asystent, dwukrotnie został tymczasowym trenerem. W 1991 roku objął posadę trenera na Uniwersytecie Tampa, a 1997 był asystentem w klubie MLS – Tampa Bay Mutiny.
Najciekawsi piłkarze
Aarón Guillén – wychowanek FC Dallas, który w 2016 podpisał kontrakt MLS Homegrown. Nie przebił się do pierwszego składu, potem dwa sezony grał dla North Carolina. Powinien być podstawowym obrońcą Rowdies.
Jordan Doherty – 19-letni Irlandczyk, reprezentuje swój kraj w młodzieżówkach. Swego czasu był nawet najlepszym piłkarzem U-16 wybranym przez związek piłki w Irlandii. Jest wychowankiem Sheffield United, skąd był wypożyczony do Tampa w 2019. Został najmłodszym piłkarzem nowych Rowdies, który był w wyjściowej jedenastce. W sezonie 2020 już jest pełnoprawnym Rowdies.
The #IRLU16 Player of the Year is Jordan Doherty! #FAIAwards pic.twitter.com/85uI1wVjBf
— FAIreland ⚽️🇮🇪 (@FAIreland) March 19, 2017
Malik Johnson – 22-letni pomocnik, wychowanek Toronto FC. Reprezentował Kanadę w U-17 i U-20.
Mustapha Dumbuya – 32-letni prawy obrońca, który rok wcześniej grał w Phoenix Rising (był ich podstawowym graczem). Pochodzi z Sierra Leone, reprezentował swój kraj w dwunastu meczach w eliminacjach do mistrzostw świata i Pucharu Narodów Afryki. Ma świetne odejście z piłką i przyśpieszenie, powinien być solidnym wzmocnieniem dla Rowdies. Tu przykład szybkości.
Forrest Lasso – jest klasycznym przykładem gracza za słabego na MLS i za dobrego na USL. 26-latek, grał wcześniej w dwóch ostatnich expansion team MLS, czyli Nashville SC i FC Cincinnati.
Jordan Scarlett – 24-letni obrońca wybrany w SuperDrafcie 2017 przez NY Red Bulls. Przez trzy lata grał w drugim zespole RBNY. W poprzednim sezonie był ich najlepszym obrońcą. Jest solidnym wzmocnieniem dla Rowdies.
Dominic Oduro – 25-letni Ghańczyk jest produktem akademii Right to Dream, w wieku 16 lat dostał się do akademii Manchester City. Angielski klub rzucał go na wypożyczenia do Belgii (Mouscron), Danii (Aarhus), Szwecji (IK Frej). Po rozwiązaniu kontraktu z City chwilę pograł w Danii (FC Nordsjaelland). W 2017 wziął udział w SuperDrafcie MLS. Wybrali go Seattle Sounders, ale nie podpisali z nim kontraktu.
Sebastián Guenzatti – 28-letni Urugwajczyk gra w USA od 2013 roku. Wtedy podpisał kontrakt z NY Cosmos, sd 2017 reprezentuję Rowdies. Jest ich kapitanem i dobrym duchem zespołu. Moim zdaniem jest jednym w aktualnej kadrze, który może próbować pobić rekordy Hristova. Już pobił jeden rekord Bułgara, zdobywając 14 goli w jednym sezonie.
.@Poku magic leads to Sebastian Guenzatti’s 14th goal of the season for the @TampaBayRowdies to level.
That’s a modern-era single-season record for Tampa Bay.
All even on ESPN+ -> https://t.co/maeGekLpmu #TBRvNSH #BeChampions pic.twitter.com/379ilbSPyu
— Nicholas Murray (@NJEMurray) September 1, 2019
***
Stadion: Al Lang Stadium w St.Petersburg, stan Floryda (stadion baseballowy)
Pojemność: 7 227
Średnia frekwencja w sezonie 2019: 5 497 (średni procent zapełnienia trybun: 76%)
